ชื่อวิทยาศาสตร์ :Nymphaea siamensis
ชื่อสามัญ :Jongkolnee
ชื่อวงศ์ : Nymphaeaceae
ผู้ผลิต/ถิ่นกําเนิด : ประเทศไทย
ปีที่ผลิตปีที่ผลิต/ปีทีค้นพบ : –
ประวัติ : เป็นบัวโบราณเฉพาะถิ่นหายากที่พบแต่ในประเทศไทยเท่านั้น มีหลักฐานอ้างอิงมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย (พ.ศ. 1800 – 1962) ซึ่งได้ถูกกล่าวถึงหลายครั้งในเอกสารหลายฉบับ และบ่งชี้ว่าเป็นที่รู้จักในประเทศมาช้านานซึ่งปรากฏในหนังสือไตรภูมิพระร่วง มีประวัติความเป็นมาประมาณ 700 กว่าปี และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นพันธุ์บัวที่ได้รับการยอมรับจาก Water Gardeners International แต่ก็ไม่เคยได้รับการตั้งชื่อวิทยาศาสตร์อย่างเป็นทางการ กระทั้ง ดร.เสริลาภวสุวัต ได้ให้ข้อมูลของบัวจงกลนีไปที่ “สมาคมบัวและสวนไม้น้ำสากล” (International Water lily and Water Gardening Society; IWGS) เมื่อปี พ.ศ. 2543 และได้รับการรับรองจากทางสมาคมดังกล่าวและบันทึกรายละเอียดลักษณะพันธุ์ ประกาศในเอกสารของสมาคมฯ ในช่วง ปี พ.ศ. 2544-2545 และมีหลักฐานว่าเป็นบัวจากประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2557 ได้มีการศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาร่วมกับชีวโมเลกุลพบว่าเป็นบัวชนิดใหม่ของโลก จึงตั้งชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Nymphaea siamensis ซึ่งปัจจุบันตามแหล่งน้ำธรรมชาติหาพบได้ยาก
ถึงถิ่นธารนที จงกลนีอุบล บัวเผื่อนปนบัวผัน สัตตบรรณบงกช
ใบเขียวสดสะอาด ดอกดาดาษแดงขาว ราวกับแกล้งประดับ
ลิลิตพระฤา ฉบับพิมพ์ พ.ศ. 2513
|
ลักษณะทั่วไป
ก้านใบ – ก้านดอก
ก้านใบและก้านดอกสีม่วงแดง ไม่มีขน
ใบ
ใบอ่อนและใบแก่ : รูปไข่ หน้าใบสีเขียวอ่อน หลังใบสีม่วงแดงเข้ม มีกระสีม่วง เล็กน้อย กระจายทั่วไป ขอบใบหยักมนไม่สม่ําเสมอ ปลายใบเว้าเข้า ฐานใบเปิดบางส่วน ปลายฐานใบแหลมเป็นจะงอย

ดอก
ดอกตูม : ลักษณะทรงดอกโคนกว้าง ปลายเรียว สีเขียวขี้ม้า ดอกบาน : แผ่ครึ่งวงกลม กลีบดอกซ้อนมากพิเศษโคนกลีบกว้างปลายเรียว ดอกมีสีชมพูอ่อน ปลายกลีบดอกสีชมพูเข้ม ไม่มีอับเรณู ก้านอับเรณู
